มีคหบดีคนหนึ่งบ้านอยู่อำเภออัมพวา จังหวัสมุทรสงคราม ประสงค์จะมีเทศน์มัทรีที่บ้าน จึงเข้าไปหา สมเด็จฯ ขอให้ท่านนิมนต์พระเทศน์ให้องค์หนึ่ง (คหบดีคนนั้นไม่ทราบว่าสมเด็จฯ เทศน์มัทรีได้) ครั้นถึงวันกำหนดท่านไปเสียเอง ไม่ได้นิมนต์พระองค์หนึ่งองค์ใดไป ฝ่ายคหบดีคิดเห็นว่า ท่านเป็นพระผู้ใหญ่คงจะเทศน์เป็นธรรมวัตร จึงให้แบ่งเครื่องกัณฑ์ที่เตรียมไว้ออกเสียครึ่งหนึ่ง ด้วยหมายว่าจะนิมนต์พระองค์อื่นมาเทศน์ในวันต่อไป ครั้นได้ฟังสมเด็จฯ เทศน์ทำนองไพเราะจับใจ เกิดเลื่อมใสศรัทธามาก จึงให้เอาสิ่งของที่แบ่งไว้นั้นมาติดกัณฑ์เทศน์อีก เมื่อเทศน์จบแล้ว ท่านสอนคหบดีผู้นั้นว่า
ศรัทธาหัวเต่า มันเป็นเรื่องของกิเลสที่เกิดในใจที่ยังยึดติดในตัวอัตตา แก้ได้ด้วยความแน่วแน่และอดทนขันติในการทำความดี แล้วจะได้รับบุญกุศลเต็มที่