แจกฟรี "เคล็ดลับหล่อพระแก้ว 25 พุทธศตวรรษ" (พ.ศ. 2568-2599)

สำรองพื้นที่

 

สารบัญ

หน้า 3 คห1- เตาหลอม หล่อ อบ แก้วสำหรับงานสร้าง/ซ่อมพระแก้ว 25 พุมธศตวรรษที่สร้างหลังปี พ.ศ. 2550

 

เตาหลอมในอดีตต้องแยกเตาออกไปเลย ส่วนมากก็จะเป็นเตาชนิดหลายเบ้าคละสี ขนาด 6-8 เบ้า เตาละจุน้ำแก้วอย่างต่ำ 2.4 - 3.2 ตัน

เตาหล่อในแก้วปั๊มมีทั้งแบบ มี และ ไม่มี ส่วนแก้วหล่อ Lost Wax นี้ ถ้างานธรรมดาก็ไม่ต้องมี

เตาอบในอดีตนั้นโรงงานแก้วส่วนมากที่สร้างพระแก้วมักใช้เตาสายพานเหล็กซึ่งใช้เนื้อที่กว้างประมาณ 1.2 X 25 เมตร อบพระแก้วได้หลายร้อยองค์ต่อไม่กี่ ช.ม. (เมื่อได้พระแก้วที่อบเสร็จ คุณภาพมักไม่ค่อยดีเท่าที่ควร)

แต่ปัจจุบัน เตาแต่ละเตา อบได้เพียง 2 - 4 หรือไม่เกิน 6 องค์ อบครั้งละหลายวันหลายคืน แต่ผลคือคุณภาพที่ดีถึง 100%

 

ปัจจุบันเมื่อไม่นานปีมานี้ ผู้ผลิตเตาหลอม หล่อ และอบในเตาเดียวกัน อาศัยการที่ศิลปินแก้วส่วนหนึ่งหันมาใช้เทคนิควิธีการขึ้นรูปชิ้นงานด้วย Lost Wax Glass ซึ่งความจริงเทคนิคนี้ถูกพัฒนาต่อยอดมาหลายร้อยปีในยุโรป แต่กลับไม่เป็นที่รู้จักเทคนิคนี้ในไทยเลย ผู้ผลิตเตาได้พัฒนาเตาของเขาให้มีความสามารถสูงมากๆ และมาสำเร็จตามความฝันของช่างแก้วที่ต้องการความวิเศษต่างๆกัน ช่างอบบางท่านต้องการไม่อยู่ในไซด์งานเพราะแก้วที่ต้องการอบต่อเนื่องหลายวันหลายคืน (ยกตัวอย่างพระแก้วหน้าตัก 8 - 9 นิ้วต้องการ 4 วัน 4 คืน) , ช่างอบบางท่านต้องการหลอมก้อนแก้วก่อนการขึ้นรูปแล้วทิ้งช่วงหล่อระยะหนึ่งก่อน , ช่างบางท่านต้องการอย่างนี้ บางท่านต้องการอีกอย่าง ผู้ผลิตสามารถตอบสนองได้เกือบครบทุกประการแล้ว

 

บางท่านชอบเทคนิคหรือวิธีการอบต่างจากในตำรา เช่น การตั้งรับอุณหภูมิที่สูงกว่าในตำราเล็กน้อย แต่ตรงนี้เป็นเคล็ดลับของช่างเฝ้าเตาบางคนที่ไม่ได้บอก คือ ตั้งรับสูงกว่าเพียงแค่ไม่กี่นาทีแรก แล้วลดลงมาตั้งรับที่อุณหภูมิมาตราฐาน ตรงจุดนี้ เรื่องนี้ไม่ค่อยมีคนบอก เพราะมันคือเคล็ดหรือความลับ ซึ่งเตาอบรุ่นก่อนหน้านี้ยังทำไม่ได้ แต่ปัจจุบันสามารถควบคุมได้แม้จากระยะไกล (ข้ามประเทศ)

 

อย่างไรก็ดีในอนาคตอันใกล้อาจสมบูรณ์กว่านี้อีก เพียงแต่ผมอาจไม่ได้อยู่ทันได้เห็น

ความโชคดีของคนรุ่นใหม่คือ ปัจจุบันมีคนในวงการแก้วได้ทลายกำแพงปัญหาทิ้งไปเกือบจะทั้งหมด ท่านใดเข้ามาช่วงระยะเวลานี้ เหมือนกับทุกอย่างถูกยกใส่พานมาประเคนให้ต่อหน้าต่อตาครับ